Sojabonen

Soja vormt een essentieel onderdeel van het wereldwijde voedselsysteem. Soja is rijk aan eiwitten en ook populair buiten Azië, waar de plant oorspronkelijk vandaan komt. Nu is het zelfs de meest verbouwde peulvrucht ter wereld. Soja wordt al meer dan 9000 jaar geteeld en in de Chinese oudheid werd soja gezien als een primaire levensbehoefte. Het was zo populair omdat het rijk is aan eiwitten. Daarnaast werd het uitgeperst voor olie, dat nu een groot deel uitmaakt van alle plantaardige olie die wereldwijd wordt geconsumeerd.  

Soja heeft zijn populariteit vooral te danken aan de hoge voedingswaarde1. Soja, dat meer eiwitten per hectare oplevert dan welk gewas dan ook, bevat bovendien ook vitamine K en grote concentraties ijzer, fosfor, koper, kalium, magnesium, zink, selenium en calcium. Soja is verkrijgbaar in veel verschillende vormen en producten, zoals tofu, sojamelk, miso, tempé en edamame, allemaal even lekker.  

Ondanks de veelzijdigheid en de hoge voedingswaarde, wordt driekwart van alle soja die wordt geproduceerd, niet gebruikt voor menselijke consumptie, maar als diervoeder2. Er is alleen erg veel soja nodig om een klein stukje vlees te produceren. Dit laat zien dat het voedselsysteem niet altijd even efficiënt is. De pluimveehouderij is de veeteeltsector waar de meeste soja wordt gebruikt. Daarna volgen de varkenshouderij, de zuivelsector en de rundveehouderij3.

Doordat de vleesconsumptie nog steeds toeneemt, en dat ook in de toekomst zal blijven doen, wordt het een uitdaging om soja op een duurzame manier te produceren. De productie van soja kan leiden tot ontbossing, wat slecht is voor de natuurlijke ecosystemen in bijvoorbeeld de Amazone, de Cerrado en de Chaco, waar talrijke bijzondere dieren leven, zoals jaguars, reuzenmiereneters en gordeldieren.